به نقل از «مهر»

سرعت پیاده روی بر خطر ابتلا به دیابت تأثیر می گذارد

تاریخ انتشار: ۱۶ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۲۴۳۲۶۲

به گزارش خبرنگار مهر به نقل از هلث دی نیوز، بر اساس مطالعه جدیدی که در مجله British Journal of Sports Medicine منتشر شد، به نظر می‌رسد افرادی که حداقل ۴ کیلومتر در ساعت پیاده روی می‌کنند، با کاهش قابل توجه خطر ابتلاء به دیابت نوع ۲ روبرو هستند.

تیمی به سرپرستی دکتر «احمد جایدی» از دانشگاه علوم پزشکی سمنان گفت که این میزان معادل ۸۷ قدم در دقیقه برای مردان و ۱۰۰ قدم در دقیقه برای زنان است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

و هر چه گام‌ها سریع‌تر برداشته شود، بهتر است. نتایج نشان می‌دهد که به ازای افزودن هر یک کیلومتر در ساعت به سرعت پیاده‌روی، ۹ درصد کاهش خطر اضافی وجود دارد.

به گفته محققان، پیاده روی با کاهش خطر ابتلاء به دیابت مرتبط است، اما این یافته‌ها نشان می‌دهد که سرعت تند بهتر از حرکت آهسته است.

محققان خاطرنشان کردند: «در حالی که استراتژی‌های فعلی برای افزایش کل زمان پیاده‌روی مفید است، ممکن است تشویق افراد به راه رفتن با سرعت‌های سریع‌تر، برای افزایش بیشتر مزایای سلامتی پیاده‌روی، منطقی باشد».

در این تجزیه و تحلیل، تیم تمام مطالعات طولانی مدت را که شامل داده‌هایی در مورد خطر دیابت و راه رفتن بود، بررسی کرد. آنها ۱۰ مطالعه مرتبط با بیش از نیم میلیون نفر از ایالات متحده، بریتانیا و ژاپن را شناسایی کردند که همگی بین سال‌های ۱۹۹۹ تا ۲۰۲۲ منتشر شده بودند.

تیم تحقیق با گردآوری داده‌ها دریافتند که سرعت متوسط پیاده روی ۳ تا ۴.۵ کیلومتر در ساعت با ۱۵ درصد کمتر خطر ابتلاء به دیابت نوع ۲ در مقایسه با پیاده روی آهسته تر از ۳ کیلومتر در ساعت مرتبط است.

علاوه بر این، نتایج نشان می‌دهد که پیاده‌روی سریع با سرعت ۴.۵ تا ۶.۵ کیلومتر در ساعت با ۲۴ درصد کمتر خطر ابتلاء به دیابت در مقایسه با یک حرکت آهسته همراه است.

پیاده روی سریع‌تر از ۶.۵ کیلومتر در ساعت خطر ابتلاء به دیابت را حدود ۳۹ درصد کاهش می‌دهد.

به گفته محققان، افرادی که می‌توانند سریع‌تر راه بروند، قدرت عضلانی و آمادگی قلبی بهتری دارند، که هر دو با سلامت کلی و همچنین کاهش خطر ابتلاء به دیابت مرتبط هستند.

علاوه بر این، پیاده روی سریع برای کاهش وزن مفید است و هر گرمی که فرد کم می‌کند، پاسخ انسولین او را بهبود می بخشد.

کد خبر 5959862

منبع: مهر

کلیدواژه: پیاده روی دیابت قندخون آلودگی هوا وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی اورژانس تهران دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی سازمان غذا و دارو بیماری های قلبی و عروقی سازمان بیمه سلامت بیمارستان مفید سرطان کوبا اوتیسم داروخانه سازمان انتقال خون ایران تغذیه سالم خطر ابتلاء به دیابت کیلومتر در ساعت پیاده روی سریع تر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۲۴۳۲۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا برخی افراد سریع‌تر از دیگران می‌دوند؟

دلایل متعددی وجود دارد که چرا برخی افراد می‌توانند بسیار سریع بدوند در حالی که برخی دیگر آهسته‌تر می‌دوند. ژنتیک و ویژگی‌هایی که از والدین خود به ارث می‌برید جزء عواملی است که در سرعت نقش دارد، اما انتخاب‌ها و تجربیات شما نیز نقش ایفا می‌کند.

به گزارش ایسنا، یوسین بولت(Usain Bolt)، سریع‌ترین فرد جهان، دوی ۱۰۰ متر را با سرعت ۲۳.۳۵ مایل در ساعت(۳۷.۵۷ کیلومتر در ساعت) دوید. این برای یک انسان بسیار سریع است و تقریبا مشابه همان سرعتی است که با ماشین در محله یا مناطق نزدیک به مدرسه حرکت می‌کنید. شاید وقتی در ماشین هستید آنقدر سریع به نظر نرسد، اما برای یک انسان بسیار سریع است و باید گفت تعداد کمی از دوندگان در جهان می‌توانند حتی نزدیک به این سرعت شوند.

به نقل از اس‌اف، یکی از عوامل اصلی که بر توانایی افراد در دویدن سریع تأثیر می‌گذارد، ساختار بدن از جمله نحوه عملکرد عضلات است.

بدن انسان بیش از ۶۰۰ ماهیچه دارد که با هم کار می‌کنند و به فرد این امکان را می‌دهند که در جهات مختلف و با سرعت‌های مختلف حرکت کنند. این ماهیچه‌ها از گروه‌هایی از فیبر تشکیل شده‌اند. دو نوع اصلی فیبر وجود دارد: تند انقباض و کند انقباض.

ماهیچه‌ها دارای ترکیبات مختلفی از این فیبرها هستند. به عنوان مثال، دو عضله ساق پا را تشکیل می‌دهند که یکی عمدتا فیبرهای تند انقباض دارد. این عضله ماهیچه دوقلو نام دارد که برای دوی سرعت و پریدن استفاده می‌شود. عضله دیگر عمدتا دارای فیبرهای کند انقباض است که برای پیاده روی و آهسته دویدن استفاده می‌شود.

فیبرهای عضلانی سریع انقباض، بزرگتر هستند و به بدن شما کمک می‌کنند تا سریع حرکت کند و نیروی قابل توجهی تولید کند. دوندگان سرعت معمولا دارای فیبرهای عضلانی سریع انقباض فراوانی هستند. با این حال، این نوع فیبر عضلانی نیز به سرعت خسته می‌شود که این مدت زمان دویدن با حداکثر سرعت را به مسافت‌های نسبتا کوتاه محدود می‌کند.

فیبرهای عضلانی کند انقباض کوچکتر هستند و به شما کمک می‌کنند با سرعت کمتر اما با استقامت بیشتری بدوید. دوندگان مسافت طولانی و دوچرخه سواران رقابتی مقادیر زیادی از این عضلات دارند.

اینکه چه مقدار از هر نوع فیبر عضلانی داشته باشید، عمدتا توسط ژن‌های شما تعیین می‌شود، بنابراین در مورد انواع ماهیچه‌ها باید با آنچه متولد شده‌اید کار کنید. اما تمرینات می‌تواند به تمرین دادن این عضلات کمک کند.

مغز شما نقش بزرگی ایفا می‌کند

توانایی بدنی فقط مربوط به ماهیچه‌ها نیست. مغز شما نیز نقش مهمی ایفا می‌کند.

ماهیچه‌های اسکلتی شما توسط مغز شما کنترل می‌شوند. برای مثال، می‌توانید طول گام‌هایتان، نحوه حرکت بازوها، برخورد پاهایتان با زمین و حتی روش‌هایی را که برای تنفس استفاده می‌کنید کنترل کنید. می‌توانید به بدن خود بیاموزید که از بهترین روش‌های دویدن استفاده کند.

همچنین می‌توانید فرم دویدن خود را با استفاده از کل بدن، حرکت دادن بازوها خلاف جهت پاها، دویدن روی انگشتان پا و به حداکثر رساندن زمان صرف شده در فاز اوج گرفتن با هر دو پا از زمین بهبود بخشید. استفاده از روش‌های مناسب دویدن به عضلات کمک می‌کند نیروی بیشتری ایجاد کنند و با هم کار کنند، که به شما کمک می‌کند سریع‌تر بدوید.

انتهای پیام